آب یک نیاز جهانی است ، اما همه ی مردم جهان به یک اندازه به آن دسترسی ندارند. علاوه بر این، همه ی منابع آبی، تمیز و آشامیدنی نیستند. این موضوعات دو رکن اصلی بحران جهانی آب است. افراد و جوامع باید برای مقابله صحیح با این ناامنی از تکنولوژی های های جدید استفاده کنند.
فناوری های نوین همچون فیلترهای تصفیه کننده و یا انرژی خورشیدی ، قادرند آب سالم و آشامیدنی را در مناطق محروم تامین کنند. در این میان، ماموریت اصلی، تأمین آب آشامیدنی بهداشتی است، اما مشکل اصلی ایجاد دسترسی یکسان به آن است.
بحران آب فقط کشورهای در حال توسعه را تحت تأثیر قرار نمی دهد. در سال 2014 در ایالت میشیگان در کشور ایالات متحده بحران آلودگی آب پیش آمد، اما با وجود گذشت چند سال، اثرات آن همچنان قابل مشاهده است. بی اعتمادی عمومی نسبت به زیرساخت های آبی و مدیریت شهری، هنوز پایدار است و اخیراً حتی طوفان زمستانی فوریه 2021، در ایالت تگزاس، میلیون ها نفر را از نعمت آب و برق محروم کرد.
این دو مورد نشان می دهد که بحران های آب می توانند کوتاه مدت یا طولانی مدت باشند ، اما هزاران یا میلیون ها نفر را در روند کار تحت تأثیر قرار می دهند. بنابراین ، هر نوع ناایمنی در دسترسی به این منبع، نیازمند یک راه حل فناورانه است. آخرین نوآوری ها در این حوزه به دو دسته تقسیم می شوند - دسته هایی که آب تمیز فراهم می کنند و مواردی که منابع موجود را تصفیه می کنند.
تأمین آب
براساس گزارش سازمان جهانی بهداشت (WHO) ، تقریباً 785 میلیون نفر به آب آشامیدنی دسترسی ندارند. این عدم دسترسی ممکن است به سبب کمبود زیرساخت یا شرایط محیطی باشد و در هر صورت این نقاط محروم نیازمند کمک فوری هستند. در چنین شرایطی فناوری کارآمد ،شرایطی است که بتواند به طور پیوسته، آب کافی برای مردم فراهم کند.
مه گیرها راه حل خلاقانه ای هستند. این ابزار می توانند بخار را در مکانهایی که مه غلیظ است به آب تبدیل کنند. سازمان غیرانتفاعی "دار سی همد" Dar Si Hmad ، تعدادی گیرنده های مه را در کوه "بوتمزگویدا" به کار گرفته که در حال حاضر آب را برای جوامعی که به آن نیاز دارند تأمین می کند.
مشابه این مه گیرها ، فن آوری جدیدی مبتنی بر انرژی خورشیدی، بخار آب را تا حدی فشرده می سازد که به صورت کاملاً مایع تبدیل شود. این فناوری خورشیدی برای مکان های گرمسیر یا هر منطقه ای که نور مستقیم خورشید را دریافت می کند ایده آل است.
با این وجود، تکنولوژی های جدیدی معرفی شده اند که می توانند برداشت آب را یک گام جلوتر برده و آن را از هوای نازک خارج سازند. فناوری WaterSeer ساختاری است که در آن، تیغه هایی تعبیه شده اند تا هوا را به محفظه ای رسانند که چند فوت زیر سطح آن حرکت می کند. در این محفظه هوا خنک می شود تا بخار متراکم شود و بتواند به آب قابل استفاده تبدیل شود. این ابزار در صورت استفاده ی صحیح می تواند 11 گالن آب در روز تولید کند.
برای ارائه یک راه حل دائمی و ثابت ، زیرساخت های آبی بیشتری لازم است. این سیستم ها باید از فناوری و سنسورهای هوشمند برای نظارت بر فشار ، جریان ، میزان عرضه و تقاضا و سطح تصفیه استفاده کنند. در آن صورت هر مکانی می تواند آب مورد نیاز خود را تأمین کند.
تصفیه آب
اما گاهی اوقات تمام تلاشها برای تامین آب، فقط نیمی از جنگ است. چرا که بعضی از مکان ها به آب دسترسی دارند اما استفاده از این نعمت، بهداشتی و ایمن نیست. به عنوان مثال ، بیش از 62 میلیون آمریکایی به نوعی در معرض آب آشامیدنی قرار گرفته اند که موفق به رعایت مقررات بهداشتی دولت نشده است. و برخی از نقاط ممکن است هیچ استانداردی را رعایت نکرده باشند. در این موارد ، معرفی و به کارگیری فناوری های تصفیه ضروری است.
نمک زدایی آب شور از نظر تاریخی یک فرآیند پر هزینه و طاقت فرسا بوده است. اما فناوری های جدیدی وجود دارند که در پی کاهش این هزینه ها هستند. فیلترهای گرافن که به طور معمول برای تصفیه آب آلوده استفاده می شوند ، اکنون می توانند یک راه حل برای نمک زدایی نیز باشند.
در زمینه ی تصفیه، نوآوری های ساده تر دیگری نیز معرفی شده اند که می توانند کمک کننده باشند. کمپانی Life Straw ادعا می کند که محصول آن اکثر باکتری ها ، میکروپلاستیک ها و انگل ها را فیلتر می کند. این فناوری قابل حمل است و هرکسی به راحتی می تواند از آن برای نوشیدن آب استفاده کند. به همین ترتیب ، Drinkable Book ابزاری است مشابه کتاب که به عنوان یک فیلتر علمی عمل می کند. صفحات این کتاب، نانوذرات نقره ای را آزاد می کنند که مصرف کنندگان آن می توانند آب را از طریق این صفحات فیلتر و ضدعفونی کنند. همچنین در هر صفحه نکات بهداشتی و علل اهمیت تصفیه ی آب نوشته شده اند.
همچنین انگیزه فزاینده ای برای تصفیه فاضلاب جهت صرفه جویی در آب و پول وجود دارد. در کشوری مانند ایالات متحده سالانه 216 تریلیون گالن آب هدر می رود. راه حل اصلی بهبود، تجهیز زیرساخت های آبی می باشد. از جمله ی این زیرساختها می تواند یک فرآیند تصفیه مجدد باشد که فاضلاب را تصفیه کرده و آن را دوباره قابل استفاده و حتی قابل آشامیدن سازد.
تجمع این فناوری ها
هر یک از این این نوآوری ها به تنهایی می تواند در زندگی مردم و تمام جوامع، تفاوت ایجاد کند. ولی در کنار یکدیگر، این فناوری ها بازیگر اصلی در حل بحران جهانی آب خواهند بود. وقتی همه ی این موارد در یک سیستم و به هدف تأمین آب آشامیدنی سالم - ضمن تصفیه فاضلاب در این فرآیند - با یک دیگر همراه باشند، جهان می تواند آینده ای پایدارتر و در دسترس را ایجاد کند.
نویسنده : میرعلی مبشری
منبع : https://datafloq.com
